Düğün günümde her şey

Tam o anda oğlu yaklaştı. Gözleri annesiyle buluştu, içinde hem öfke hem çaresizlik vardı. Sonra bana döndü; sanki binlerce kelime boğazına düğümlenmişti.

“Anne…” dedi, sesi titrek ama kararlıydı. “Bugün bizim günümüz. Ne olur…”

Ama annesinin gözleri parlıyordu, hâlâ geri adım atmaya niyetli değildi. Misafirler nefesini tutmuş beklerken, kocamın eli titreyerek elime uzandı. Bütün salonun önünde, annesine inat değil ama bana inançla, parmaklarımı sıkıca kavradı.