Düğünden yalnızca birkaç gün sonra

Bir sabah, pazara gitmek üzere hazırlanırken Elena’nın odasından garip ve nahoş bir koku geldi. Odayı açtım ve yatağın üzerindeki çarşafı kaldırdığımda kalbim yerinden çıkacak gibi oldu: kalın, koyu lekeler… Çekmecelere döndüğümde bandaj ruloları, dezenfektan ve dikkatle katlanmış kıyafetlerle karşılaştım. Ardından Elena’nın gizemli davranışı bir anlam kazandı.

Onu tutarak sordum: “Nedir bu, neden saklıyorsun?” Dudakları titreyerek cevap verdi: “Lucas lösemi… İleri evre, sadece birkaç ayı kaldı. Nikâhı aceleye getirdik çünkü onu yalnız bırakamazdım.” Sırtına sarılarak ağladım; taşıdığı acının büyüklüğü, içimde bir yerlerde kırılmalar yarattı.

O gece uyuyamadım. Ertesi sabah, yeni çarşaf satın aldım ve birlikte eski çarşafları yıkadık. Her sabah erkenden uyanıyor, yanında olmak için elimden geleni yapıyordum.