Bir akşamüne geç geldi. Sessizce duş alıp yatağa uzandı. Ben gözlerimi kapatmaya çalışırken, birden döndü. Boynunun hemen üstünde, o tanıyamadığım bir dövme belirdi: siyahtan öte bir iz-ince çizgilerle oluşturulmuş bir barkod. Kalbim bir anlığına duracak gibi oldu.

Titreyen ellerimle telefonumu çıkarıp kamerasından kodu okuttum. Ekranda beliriverdi: kapkaranlık bir sitenin logosu ve “Ailenin mülkü” ifadesi. Gözlerim kurudu. Ailemin bir mülk gibi gösterilmesini aklım alamadı. Korkuyla kendime geldim; bu, bir uyarı mıydı, yoksa…?

Ertesi sabah onunla yüzleşmek zorunda kaldım. Gözlerini gördüğüm anda, fark etmiştim-anlamıştı. Gecelerin uzağında kalmasının bir sebebi vardı. Damarlarında taşıdığı bu iz, sahte bir iş, gizli sözleşmeler ve bir seçimle başlıyordu.

Leave comment

Your email address will not be published. Required fields are marked with *.