O sabah köyde davul zurna inledi
O an var ya, odanın içi sanki taş kesildi. Kaynana Sultan’ın yüzü kıpkırmızı, görümce Emine’nin kahkahası boğazında kaldı. Ben nefes bile alamıyordum. Damat, gözleri çakmak çakmak, kapının eşiğinde durdu.
— “Ana! Emine! Ne laflar edersiniz siz?!” diye gürledi.