Habermer

Bir sabah, güneşin yavaş yavaş doğduğu, doğanın sesiyle uyanan küçük bir kasabada, bir adam sabah yürüyüşüne çıkmıştı. Hava serin, fakat içindeki sıcaklık hissi, yüreğini aydınlatıyordu. Birden, uzaktan gelen köpeğinin tanıdık havlaması, dikkatini çekti. Her zaman onun yanındaydı ama bu sefer sesindeki aciliyet, bir şeylerin ters gittiğini haber veriyordu. Merakla, sesin kaynağını bulmak için yönünü değiştirdi, kalbinin hızla atmasıyla birlikte adımlarını hızlandırdı. Ağaçların arasından geçerken, köpeğinin heyecanla kuyruğunu salladığına tanık oldu. Ve bir süre sonra, gözleriyle karşılaştığı manzara, onu derinden etkiledi: terkedilmiş bir bebek, sevimli bir battaniyeye sarılmış halde, çaresiz ama hayatta duruyordu…

Haberin devamını okumak için sonraki sayfaya geçiniz...