Habermer

O an, adamın zihninde milyonlarca soru belirmeye başladı; bu bebek neden burada bırakılmıştı? Kim bilir, belki de yaşamın acımasız yüzüyle henüz tanışmamış bir masumun hikayesiydi. Köpeği, ona korkmadan yaklaşmasını sağlarken, bebeğin gözleri derin bir boşlukta kaybolmuştu. Adam, yüreğindeki merhameti hissetti; bir insanın unutulmuşluğunun ve yalnızlığının sembolüydü bu bebek. Yaşam, her anında beklenmedik sürprizler sunabiliyordu; bazen bir umut ışığı, bazen de karanlık bir sır. İçindeki sorumluluk duygusuyla, bebekle birlikte yeni bir yolculuğa çıkmaya karar verdi. Bu küçük can, ona belki de hayatının en büyük dersini verecekti; sevgi, bağışlama ve yeni başlangıçlar üzerine. O an, yalnızca bir adam ve bir köpek değil, birbirlerine kenetlenen ruhlar olarak yeni bir hikayenin başlangıcında duruyorlardı.